โชวะ คือ รัชสมัยของญี่ปุ่น จาก โชวะปีที่1คือ 1926ถึงปี1989 ครองราชถึง 64ปี

อาคารยูฟุอินโชวะเป็น สิ่งปลูกสร้างที่มีจุดประสงค์ เพื่อให้รับรู้ถึงสภาพอาคารบ้านเรือน สังคมและ สิ่งแวดล้อมในสมัยโชวะอย่างแท้จริง  โดยเฉพาะ ช่วง 30ปีถึง40ปี(ปี 1955-ปี1965) เป็นช่วงที่เศรษฐกิจเฟื่องฟุที่สุดของสมัยโชวะ ยังจัดสร้างเมืองจำลองในช่วงเวลานั้นไว้ได้อย่างครบถ้วน

โชวะเป็นช่วงเวลาที่ญี่ปุ่นเปลี่ยนแปลงอย่างชนิดหน้ามือเป็นหลังมือ อาหารการกินเปลี่ยนจากการปรุงแบบญี่ปุ่นดั้งเดิมมาเป็นสไตล์ยุโรป และเสื้อผ้าเครื่องแต่งกายแบบตะวันตกก็เริ่มเข้ามาแทนที่กิโมโนและเสื้อผ้าแบบดั้งเดิมอื่นๆ พร้อมกับที่อุตสาหกรรมก้าวหน้า การขับเคลื่อนของสังคมเกษตรกรรมก็พัฒนาตามไปด้วยเช่นกัน แรงงานที่มากเกินไปเริ่มขยับขยายเข้าสู่เมือง ก่อให้เกิดความเปลี่ยนแปลงในด้านจำนวนประชากร และยิ่งแต่ละครัวเรือนสามารถเข้าถึงไฟฟ้าได้มากเท่าไหร่ สาวๆ ก็ยิ่งมีงานบ้านต้องทำน้อยลงเท่านั้น ดังนั้นจึงยิ่งเสมือนเป็นตัวเร่งให้สังคมทะยานไปข้างหน้า

การพัฒนาทางวิทยาศาสตร์นำสารเคมีทางการเกษตรและปุ๋ยเคมีเข้ามาใช้เป็นวงกว้าง แรงหนุนเสริมนี้ช่วยเพิ่มผลผลิตอาหาร แก้ปัญหาวัตถุดิบอาหารขาดแคลน และด้วยการคิดค้นเส้นใยสังเคราะห์และการเพิ่มการผลิต จำนวนเสื้อผ้าเครื่องนุ่งห่มจึงมีมากมายหลากหลายขึ้นไปด้วย ยุคสมัยใหม่ได้ถือกำเนิดขึ้น ยุคสมัยที่หล่อหลอมขึ้นจากข้าวของเครื่องใช้ที่ท่วมท้นล้นเกินมากกว่าจะขาดแคลน โดยเฉพาะการใช้ยานพาหนะติดเครื่องยนต์กันอย่างกว้างขวางซึ่งสร้างผลกระทบใหญ่หลวงต่อการเปลี่ยนรูปแบบวิถีชีวิตของญี่ปุ่น

อย่างไรก็ตาม ท่ามกลางการไขว่คว้าความสะดวกสบายอย่างเอาเป็นเอาตาย ลัทธิวัตถุนิยมก็เข้าครอบงำทุกสิ่งทุกอย่าง ผลก็คือความเสื่อมโทรมด้านสิ่งแวดล้อมธรรมชาติ ปัญหาใหญ่ของสังคม

ในฐานะเครื่องแลกเปลี่ยนกับความเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจที่ได้รับในยุคสมัยนี้ ก็อาจเป็นที่ถกเถียงกันได้ว่าญี่ปุ่นได้ละทิ้งสิ่งสำคัญอย่างจิตวิญญาณและธรรมชาติ การบริโภคกลายมาเป็นค่านิยมหลัก และสิ่งต่างๆ รอบตัวเราก็ถูกทิ้งขว้าง ด้วยความพยายามของเราในการเก็บรักษาตำนานแห่งยุคโชวะนี้ไว้และนำออกแสดงต่อสาธารณะผ่านการสร้างตึกรามอาคารแบบโชวะขึ้นใหม่ เราหวังว่าจะได้มอบโอกาสในการทำความรู้จักกับยุคโชวะ และจุดเริ่มต้นจากสิ่งซึ่งเรามองว่าเป็นความเป็นไปได้สำหรับสังคมในศตวรรษที่ 21